حراست در یک نگاه

آشنايي با حراست
دستگاه حراست براساس ماده واحده قانون مصوب 12/2/68 مجمع تشخيص مصلحت نظام با اهداف و تشكيلات سازماني خاص به عنوان يك مجموعه اجرائي و نظارتي از مصاديق بارز و حيطه شمول اصول و قواعد مذكور بوده و به لحاظ ويژگيها، وظايف و جايگاه سازماني بعنوان يكي از زير مجموعه هاي تشكيلاتي، مستقيماً يا به صورت غير مستقيم و نامحسوس وظايف خطيري در ارتباط با سالم سازي محيط كار و كنترل كيفي و كمي كاركنان ، بررسي و احراز تخلفات اداري مالي ، حفاظت از تاسيسات و اماكن ، اسناد و مدارك را عهده دار مي باشد.بنابراين سياست و روش حراستي اجمالاً مبتني و به لحاظ موارد ذيل خواهد بود:

1- اهتمام و پاسداري از دستاوردهاي انقلاب ، تبليغ تفكرات بسيجي ، بذل مساعي و تلاش در جهت حفظ مصالح نظام مقدس اسلامي به عنوان اساسيترين وظيفه دستگاه حراست.
2- ممانعت و اعتراض از اعمال و تعصبات خشك و بي مورد و روشهاي تنگ نظرانه و متحجرانه و هرگونه انحصار طلبي در انجام وظايف سازماني واحد.
3- مجاهدت در شناساندن دستگاه حراست به عنوان محرم تامين امن براي عموم ( مسئولين ، مديران و كاركنان و ارباب رجوع) به منظور انعكاس نقطه نظرات و تخلفات و درخواستهاي مشروع آنان و تلاش در رسيدگي و اقدامات لازم مطابق ضوابط براي اجابت درخواستهاي منطقي و قانوني مشاراليهم
4- شناسائي نقاط ضعف و قوت مجموعه به منظور تمهيد و ارايه راه كارها و خط مشي هاي مناسب در جهت رفع نارسائي ها و مشكلات موجود به مدير دستگاه
5- رعايت كامل و دقيق شرح وظايف و دستورالعملهاي اجرائي و بهره برداري كامل از تجارب مكتسب.
6- همكاري تنگاتنگ و صميمانه با مقامات و ديگران در تحقق اهداف سازماني و اهتمام و تلاش در القاء و تبين جايگاه حراست به عنوان مشاورين امين و نستوه به مديران و بذل مساعي مشترك در تبادر و تحقق اين ايده كه : مديران و مسئولين حراست براي همديگر مي باشند نه در مقابل و رو در روي هم.
7- شناساندن دستگاه حراست و بذل توجه وافر در اينكه اقدامات حراست در تمام موارد مستدل و مستند و متكي به اسناد و مدارك قابل استناد مي باشند و از توجه و اقدام به گزارشات غير مستند و غير موجه جداً پرهيز و اجتناب خواهد شد
8- توجه و اهتمام مستمر و كامل در جهت سالم سازي محيط كاري و اداري سازمان و جلوگيري از بروز جو تشنج و تهديد و ارعاب وحشت براي جلوگيري از تقليل بازده و اعتماد كاري كاركنان ، اعتماد كامل متقابل و حسن ظن به يكديگر.
9- اهتمام و به كارگيري امر به معروف و نهي از منكر در مسائل مبتلا ….. و در همه امور.